W 1996 roku Renault po
szerzył ofertę vanów o model Scenic. W początkowym okresie produkcji była to jedynie wersja nadwozia modelu Megane.
W 1999 roku przeszedł delikatny face-lifting, podczas którego najbardziej zmieniono przedni pas, a z tyłu wymieniono lampy. A rok później wprowadzono do produkcji model z dołączanym napędem na tylną oś w przypadku poślizgu. Rok 2003 to debiut znacznie odmienionego Scenica drugiej generacji. Występuje w wersji krótszej pięciodrzwiowej o długości 4264 mm oraz dłuższej pięcio- lub siedmioosobowej mierzącej 4498mm. Scenic jest mniejszy od swojego starszego brata Espace i kierowany głównie do rodzin z małymi dziećmi, dla których liczy się duży bagażnik by bezproblemowo móc transportować w nim np. wózek. W tym samochodzie nie znajdziemy tylnej kanapy. W drugim rzędzie znajdują się trzy osobne fotele, które mogą być niezależnie składane oraz demontowane. We wnętrzu znajdziemy znaczną ilość przydatnych schowków i półek. Kokpit sprawia wrażenie nowoczesnego chociażby za sprawą rezygnacji z tradycyjnych zegarów. Wszelkie informacje wyświetlane tu są w postaci cyfrowej na elektronicznym wyświetlaczu.
Na szczególną pochwałę zasługuje zawieszenie oraz ogólna niska awaryjność tego modelu. Komfort jaki on zapewnia , ilość przestrzeni jaką oferuje oraz jego solidność sprawiają, że jest to doskonały wybór dla większej rodziny.